Vrouwen van Nu mgzn

Boomhutbouwer Antoinette Blok wil de fantasie stimuleren

Antoinette Blok laat zien dat het mogelijk is: iets totaal nieuws beginnen. Ze verruilde de vier muren van een betonnen kantoor voor werken met je handen in de buitenlucht. Van economische tabellen naar creatief in de natuur, vrouwen van Nu is benieuwd naar het verhaal van deze stoere boomhutbouwer.

“Wie niet heel sterk is, moet slim zijn”

Je realiseert kinderdromen en soms ook die van volwassenen. Om dat te doen, volgde je je eigen droom. Een grotere ommezwaai is er bijna niet van accountmanager naar boomhuttenbouwer …
AIs puber bouwde Ik al graag, zo heb ik ooit een demontabel discomeubel gemaakt waarmee ik samen met een schoolvriendinnetje als DJ langs feestjes toerde. Jaren later, na economie te hebben gestudeerd en als accountmanager te hebben gewerkt ging het bij me kriebelen. Ik wilde iets doen waarvan mijn hart sneller ging kloppen. Iets waarin ik mijn ziel en zaligheid kon leggen. Nadar ik voor mijn eigen kinderen in de tuin een hut had gebouwd, heb ik ontslag genomen. Dat is nu dertien jaar geleden en sindsdien heb ik bijna 120 boomhutten gebouwd. Altijd op basis van maatwerk, altijd in of rondom bomen, altijd gebruik makend van sloophout: dat is mijn handelsmerk.

Hoe kreeg je het voor elkaar om in de leer te gaan bij Pete Nelson van de Amerikaanse televisieserie Tree house Masters? Wat leerde je bij hem?
Nadat ik mijn eerste hutje had gemaakt dacht ik: en wat nu? Waarom zouden mensen een boomhut van mij willen? Op internet kwam ik Pete en zin werk tegen. Dat gaf mij de moed om net als hij, professioneel boomhutten te gaan bouwen, In eigen land kwam ik niet verder dan een cursus houtbewerking. Toen ik erachter kwam dat Pete workshops gaf , dacht ik: ik moet naar Amerika. Die week in Seattle heb ik geleerd hoe je een boomhut kunt bouwen mel respect voor de boom, gebruikmakend van speciale pinnen. En hoe je een invalzaag en andere tools moet gebruiken. Onlwerpen heb ik er ook geleerd; door eerst een plattegrond op schaal te maken. Bovendien heb ik er mijn hoogtevrees overwonnen. De eerste paar keer bouwen was nog doodeng; daarna ging het steeds beter.

Je werkt met bomen en gerecycled, duurzaam materiaal  zoals sloophout. Wat Is de gedachten daarachter?
Mijn uitdaging is om van niets iets maken. Sloophout heeft er al een heel leven opzitten, dat zie je en dat voel je. Of ik duurzaam werk? Van nature kan ik al niets weggooien. Ik repareer liever dan dat ik iets weggooi en wat nieuws koop. Van een wijnkistje maak ik bij voorbeeld de spoelbak van het keukentje. En een oude piratenkist geeft een heel ander gevoel dan een tafeltje van lkea Mijn boomhutten zijn voor kinderen en moeten er meteen gaaf uitzien. Het is niet avontuurlijk als een hut nieuw oogt. Gebruikt hout stimuleert de fantasie; daar is het mij allemaal om te doen.

Je bouwt professioneel boomhutten. Moet je sterk zijn?
Niet per se al ben ik wel de enige vrouw in Nederland die werkt als professioneel boomhutbouwer. Beetje bij beetje werd ik krachtig. Ik ben geen brede stevige vrouw maar heb wel mijn spieren ontwikkeld. Boomverzorger Dave, met wie ik nauw samenwerk, zei op een gegeven moment: je bent tanig geworden. Wie niet heel sterk is, moet slim zijn. Het hefboomeffect is mijn beste collega. Je moer handig zijn met tillen en ook goed kunnen schuiven, draaien en kantelen. De wandjes maak ik ook altijd op het platform van de boomhut. Een plankje naar boven dragen is vele malen lichter dan een wandje omhoog hijsen.

“De positieve effecten van buitenspelen worden nog groter als ouders hun kinderen stimuleren”

Waarom vind je een boomhut zo’n mooi geschenk voor een kind?
Een eigen plek buiten stimuleert de fantasie, denk ik. In deze tijd moeten kinderen, als het even kan, een fijn altematief hebben voor de lPad of smartphone. Daarom besteed ik veel aandacht aan klimnetten, schommels, touwbruggen en andere extra’s. Hun wensen op dat gebied probeer ik direct te verwerken In de ontwerpschets die ik maak voor de hut. Oe positieve effecten van buitenspelen worden nog groter als ouders of grootouders hun kinderen of kleinkinderen stimuleren. Een opa voor wie ik ga bouwen vertelde vroeger aan zijn kinderen een verhaal over uncle John uit Schotland die gek was van treinlocomotieven en met Indianen vocht. Tegen zijn kleinkinderen heeft hij nu gezegd: oom John gaat een hut bouwen. Zo’ n verhaal gaat dan leven, dat maakt een hut nóg spannender.